Τρίτη 24 Μαΐου 2016


Αυτόματος κόφτης =μνημόνιο διαρκείας! 

Δεν είναι μόνο το επικοινωνιακό μέρος της υπόθεσης που τους κάνει να παραπέμπουν στον αυτόματο κόφτη τα επόμενα αντιλαϊκά και φορομπηχτικά μέτρα, τις αυτόματες μειώσεις στις δημόσιες δαπάνες, σε μισθούς και συντάξεις καθώς και τις απολύσεις. Είναι και αυτό. Ούτε είναι μόνο ότι βαρέθηκαν να αριθμούν μνημόνια και έβαλαν τον αυτόματο πιλότο.

Είναι το ότι η μνονιακή πολιτική μονιμοποιείται και παγιώνεται για πολλά ακόμα χρόνια και καμία προοπτική εξόδου από αυτή δεν διαφαίνεται στον ορίζοντά τους, παρά τις χαρούλες στις οποίες επιδίδονται. Με την επιβολή του μνημονίου διαρκείας παραδέχονται ότι τα έξη προηγούμενα χρόνια δεν ήταν αρκετά για να ξεπεράσουμε την καπιταλιστική κρίση και  την κρίση χρέους, και χρειάζονται τόσα και άλλα τόσα. Δεν ήταν αρκετές οι στερήσεις στις οποίες υποβλήθηκε ο λαός και χρειάζονται τόσες και άλλες τόσες.

Η μόνη προοπτική που δίνουν στην εργατική τάξη, στο λαό και την νεολαία είναι τα μνημόνια διαρκείας τα οποία θα εισάγονται αυτόματα όταν τα λεγόμενα πρωτογενή πλεονάσματα θα είναι κάτω, και ξέρουν ότι θα είναι κάτω, από τα όρια που έχουν θέσει οι επαγγελματίες τοκογλύφοι-πιστωτές, η ΕΕ, η ΕΚΤ, το ΔΝΤ, για να απομυζούν αιώνια το λαό και να αποκομίζουν κέρδη.

Με τα νέα μέτρα που ψηφίστηκαν στη βουλή, αυξάνεται η φοροληστεία και υποθηκεύεται για τα επόμενα 100 χρόνια η δημόσια περιουσία σε ένα υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων το οποίο θα είναι στα χέρια των πιστωτών-τοκογλύφων μιας και τα δύο από τα πέντε μέλη του Εποπτικού Συμβουλίου, το οποίο είναι υπεύθυνο και θα εποπτεύει το υπερταμείο, μεταξύ των οποίων και ο Πρόεδρος,  θα προέρχονται απευθείας από αυτούς και τα υπόλοιπα τρία, από το Ελληνικό δημόσιο, θα τελούν υπό την έγκρισή τους και θα χαίρουν της εμπιστοσύνης  τους.

Και τα πέντε μέλη δηλαδή, θα είναι δικά τους! Κυριολεκτικά δηλαδή,  και τα μονά και τα ζυγά δικά τους!  Και η κατακλείδα: Ο υπουργός Οικονομικών παρέχει  μέσα σε δέκα μέρες «απλή γνώμη» επί των επιλογών του Εποπτικού Συμβουλίου!

Στο νέο υπερταμείο εντάσσονται: το ΤΑΙΠΕΔ, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, η Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου καθώς και η υπό σύσταση Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών στην οποία και θα περιέλθουν οι συμμετοχές κρατικών επιχειρήσεων. Επειδή οι παραπάνω θυγατρικές συνεχίζουν να διέπονται από τους ιδρυτικούς τους νόμους, φαίνεται ότι το ΤΑΙΠΕΔ θα φέρει κανονικά σε πέρας το πρόγραμμα με τις αποκρατικοποιήσεις που έχει ήδη αναλάβει, μεταξύ των οποίων είναι ποσοστό της ΔΕΗ, των ΕΛΠΕ, της ΔΕΠΑ, της ΕΥΔΑΠ, της ΕΥΑΘ, των ΕΛΤΑ, κα. Ότι απομείνει από το «θεάρεστο» έργο του θα το αποτελειώσει το νέο υπερταμείο.

Η μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας κατανοεί ότι η κατάσταση της φτώχειας και της εξαθλίωσης και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας θα συνεχιστεί, με το δημόσιο χρέος να αποτελεί θηλιά στο λαιμό της και εργαλείο για την επιβολή μνημονίων διαρκείας. Και για να απαλλαγεί από αυτή τη θηλιά, και από τα μνημόνια, πρέπει να απαλλαγεί από το χρέος.

 Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, προσχώρησε ανεπιστρεπτί στο μνημονιακό στρατόπεδο και διαχειρίζεται το σύστημα και μαζί την φτώχεια και την εξαθλίωση στην οποία μας οδήγησε η κρίση του και τα κόμματά του. Και μαζί με όλες τις μνημονιακές δυνάμεις, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Ένωση Κεντρώων πήραν τις αποφάσεις τους και έκαναν τις επιλογές τους. Μπροστά στο δίλλημα, να αποπληρωθούν οι τοκογλύφοι ή να πεινάσει ο λαός, διάλεξαν το πρώτο.

Το πλέον κρίσιμο ζήτημα που θα παίξει σοβαρό ρόλο στην εξέλιξη της μάχης που βρίσκεται σε εξέλιξη, της μάχης με τους τοκογλύφους, την ΕΕ, το ΔΝΤ και τους κεφαλαιοκράτες με τις κυβερνήσεις τους , για την κατάργηση των μνημονίων, είναι η στάση μας σε ότι αφορά στο δημόσιο χρέος, η διαγραφή του οποίου είναι απαραίτητος και καθοριστικός όρος για την έξοδο από την κρίση σε όφελος της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού.                 

Με το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης, κάποιες μικρές κομμουνιστικές δυνάμεις, αναδείξαμε την κρισιμότητα και το ρόλο του βασικού κρίκου που παίζει η διαγραφή του χρέους σε ολόκληρη την αλυσίδα της ταξικής πάλης. Το ρόλο και τη σημασία του χρέους αναγνώρισαν σε μια πορεία όλες σχεδόν οι Αριστερές δυνάμεις και υιοθέτησαν την αναγκαιότητα της διαγραφής του. Πράγμα που σήμερα το κατανοεί, στον άλφα ή βήτα βαθμό, η μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού.

Η μονομερής διαγραφή του χρέους είναι αναγκαία και απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία οποιασδήποτε προσπάθειας ανάκαμψης της οικονομίας και βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων και της εργατικής τάξης, καθώς το σταμάτημα της εξυπηρέτησης του χρέους θα απελευθερώσει τεράστιους δημόσιους πόρους, ικανούς να χρηματοδοτήσουν το κοινωνικό κράτος και μεγάλα προγράμματα δημόσιων επενδύσεων.

Η μονομερής διαγραφή του χρέους μπορεί να επιβληθεί πολιτικά μόνον εκτός Ευρωζώνης, ΕΕ, και ΝΑΤΟ και με ριζικά αλλαγμένο το ισχύον Σύνταγμα, που διακηρύσσει το αναπαλλοτρίωτο της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και κατοχυρώνει τα προνόμια των διαβόητων «κεφαλαίων εξωτερικού». Η απαίτηση της μονομερούς διαγραφής του χρέους συνδέει σε μιαν άρρηκτη ενότητα τον καθημερινό αγώνα για την ικανοποίηση των άμεσων οικονομικών αιτημάτων της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού με τον αγώνα για την αποτίναξη της ιμπεριαλιστικής κηδεμονίας. Η διαγραφή του δημόσιου χρέους της χώρας μπορεί να γίνει μόνο με μονομερή απόφαση. Όλες οι άλλες ενέργειες, προσφυγή σε δικαστήρια και στον ΟΗΕ, αξιοποίηση των συμπερασμάτων της Επιτροπής Αλήθειας για το χρέος, ή η δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, κλπ, μπορούν να γίνουν και να αξιοποιηθούν γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι ο ρόλος τους είναι επικουρικός και όχι καθοριστικός.

Το αίτημα της διαγραφής του χρέους, όπως και αυτά της εξόδου από την ΕΕ και την Ευρωζώνη, αποτελούν εργατικά αιτήματα και μπορούν να ικανοποιηθούν από μια αντίστοιχη κυβέρνηση.

Επομένως, η πρώτη ενέργεια μιας κυβέρνησης που υπηρετεί τα εργατικά συμφέροντα, θα πρέπει να είναι η παύση πληρωμών προς τους δανειστές και η δήλωση μη αναγνώρισης του δημόσιου χρέους. Από την παύση πληρωμών θα εξαιρεθούν τα ασφαλιστικά ταμεία, προς τα οποία οι υποχρεώσεις του κράτους πρέπει να αποπληρωθούν στο ακέραιο.

Σε μια τέτοια απόφαση η αντίδραση της ΕΕ και του ΔΝΤ είναι αναμενόμενη. Η χώρα που αρνείται να πληρώσει το χρέος δεν χωράει στο πλαίσιο της ΕΕ!

Με αυτά τα δεδομένα και τις προτεραιότητες, το εφαλτήριο για τις εξελίξεις προς όφελος της εργατικής τάξης και του εργαζομένου λαού, είναι η μονομερής διαγραφή του δημόσιου χρέους. Η έξοδος της χώρας από την ΕΕ είναι επιβεβλημένη εκ των πραγμάτων, όπως και η έξοδος από το ΝΑΤΟ και η απομάκρυνση των βάσεων, για την προστασία των αλλαγών και τη θωράκιση της φιλολαϊκής πολιτικής και την προστασία της κυβέρνησης η οποία θέλει να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού.

Αυτό που έχει να αντιμετωπίσει μια κυβέρνηση αποφασισμένη να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα εργατικών συμφερόντων, η οποία θα αρνηθεί την αποπληρωμή του χρέους, είναι ότι πρώτα θα βγει από την ΕΕ και ως παράπλευρη απώλεια θα βγει και από την Ευρωζώνη. Και σε αυτή την κατεύθυνση οι πολιτικές δυνάμεις που  επικαλούνται ένα τέτοιο πρόγραμμα, πρέπει να προετοιμάσουν το λαό ο οποίος έχει κάθε συμφέρον να οργανώσει την πάλη του γύρω από αυτό το στόχο και να αναδείξει μια κυβέρνηση η οποία θα αρνηθεί να πληρώσει το χρέος.

 

Κάβουρας Δημήτρης

 

 




Σάββατο 14 Μαΐου 2016


Οι «παράπλευρες απώλειες» του αντιασφαλιστικού νόμου-λαιμητόμου

 

Μαζί με την πρόσφατη ψήφιση του αντιασφαλιστικού νόμου-λαιμητόμο, ψηφίστηκε και η παρακράτηση από όλες τις συντάξεις μηνιαίας εισφοράς 0,20 ευρώ υπέρ των συνταξιουχικών οργανώσεων. Πρόκειται για ένα ακόμη αντιδημοκρατικό μέτρο το οποίο δυστυχώς στήριξαν και οι συνδικαλιστικές και πολιτικές δυνάμεις που κατάγγελλαν το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο.

 

Με σχόλιο του ο «Ριζοσπάστης» την Τετάρτη 11 Μάη 2016, μέμφεται την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επειδή δεν ικανοποίησε πλήρως το αίτημα «των μεγαλύτερων Ομοσπονδιών των συνταξιούχων» σχετικά με την ύψος του ποσού της υποχρεωτικής παρακράτησης συνδικαλιστικής εισφοράς από  τις συντάξεις όλων των συνταξιούχων, και την απόδοσή τους σε αυτές. Ο Ριζοσπάστης διαμαρτύρεται, όχι για την ψήφιση αυτού κάθε αυτού του αντιδημοκρατικού νομοθετήματος και την  εφαρμογή του εξαναγκαστικού συνδικαλισμού, αλλά… για το χαμηλό ποσό της παρακράτησης!  

                   Γράφει ο Ριζοσπάστης: «Ψίχουλα δίνει η κυβέρνηση στα σωματεία των συνταξιούχων, με τον αντιασφαλιστικό νόμο που ψήφισε την Κυριακή. Αρχικά, στο άρθρο 102 του νόμου υπήρχε η πρόβλεψη για μηνιαία εισφορά 0,50 ευρώ από τις «καταβαλλόμενες κύριες συντάξεις» υπέρ των «συλλογικών οργάνων συνταξιούχων». Στη συνέχεια, ο υπουργός μίλησε για εισφορά μόνο πέντε λεπτών και τελικά στο νόμο ψήφισε εισφορά 0,20 ευρώ. (σ.σ στο άρθρο 105 υπήρχε η πρόβλεψη των 0,50 ευρώ και τελικά συμπεριλήφθηκε και ψηφίστηκε στο άρθρο 102 η παρακράτηση 0,20 ευρώ)

Οι μεγαλύτερες Ομοσπονδίες των συνταξιούχων (ΙΚΑ, Δημοσίου και ΟΑΕΕ), πριν ψηφιστεί το νομοσχέδιο, είχαν καταθέσει υπόμνημα και ζητούσαν η εισφορά να γίνει 0,25 ευρώ σε όλες τις καταβαλλόμενες συντάξεις. Απέσπασαν μάλιστα και την υπόσχεση του υπουργού Εργασίας ότι όποιο ποσό θεσπιστεί, θα είναι επί του συνόλου των καταβαλλόμενων συντάξεων, πράγμα που δεν έγινε…».  

Στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο-λαιμητόμο, το οποίο πλέον αποτελεί νόμο του κράτους, οι Ομοσπονδίες των συνταξιούχων, με την σύμφωνη γνώμη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, στελέχη του οποίου βρίσκονται στις ηγεσίες αυτών των Ομοσπονδιών και κυριαρχούν στην Ομοσπονδία συνταξιούχων ΙΚΑ, και φυσικά με τη σύμφωνη γνώμη και άλλων συνδικαλιστικών παρατάξεων,  ζήτησαν να συμπεριληφθεί και να νομοθετηθεί η υποχρεωτική παρακράτηση μέρους της σύνταξης από όλους τους συνταξιούχους, μέλη και μη μέλη των σωματείων των συνταξιούχων, και να αποδίδεται στις Ομοσπονδίες. Με αυτό τον τρόπο, έστω και έμμεσα, εφόσον ζήτησαν να συμπεριληφθεί τροπολογία στο συγκεκριμένο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο για την υποχρεωτική παρακράτηση συνδικαλιστικών εισφορών, πέραν της ζημιάς που προκαλεί στο συνδικαλιστικό κίνημα αυτή κάθε αυτή η τροπολογία, οι συνταξιουχικές Ομοσπονδίες παρείχαν μια μορφή νομιμοποίησης στο νομοσχέδιο-λαιμητόμο. Αντί να ζητήσουν την συνολική του απόρριψη, χωρίς να αφήσουν καμία απολύτως υπόνοια εξωραϊσμού του, άφησαν με τον τρόπο τους να φανεί ότι, έστω ορισμένα άρθρα του μπορεί να είναι προς το συμφέρον των συνταξιούχων.

Η υποχρεωτική παρακράτηση συνδικαλιστικής εισφοράς συνιστά υποχρεωτικό κρατικό συνδικαλισμό και κανένα απολύτως πρόβλημα του συνδικαλιστικού κινήματος δεν πρόκειται να λύσει. Η δικαιολογία που προβάλει ο Ριζοσπάστης, ότι «πρόκειται για λεφτά που επιστρέφουν στους ίδιους τους συνταξιούχους και συμβάλλουν στον αγώνα τους, μέσα από τις δραστηριότητες των σωματείων τους» αποτελεί προσχηματική δικαιολογία την οποία προβάλουν όλες οι δυνάμεις του αστικού, κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, εδώ και πολλά-πολλά χρόνια. Αυτή την επιχειρηματολογία υιοθέτησε και προβάλει τώρα και το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ.

Ο ταξικός συνδικαλισμός, αλλά και ο αγωνιστικός συνδικαλισμός, γενικά τα συνδικάτα που θέλουν να έχουν αγωνιστικούς δεσμούς και άμεση επαφή με τα μέλη τους, κανέναν  απολύτως λόγο δεν έχουν να καταφύγουν σε τέτοιες μεθόδους που συμβάλουν στον παραπέρα εκφυλισμό του συνδικαλιστικού κινήματος και στη διαιώνιση της γραφειοκρατικοποίησής τους.

Αντίθετα, πρέπει να καταγγέλλουν τέτοια φαινόμενα και να επιδιώκουν με τον παραδοσιακό και αυθεντικό τρόπο, με το μπλοκάκι, την είσπραξη των συνδικαλιστικών εισφορών, την εθελούσια ένταξή των εργατών, των συνταξιούχων και του εργαζόμενου λαού στα σωματεία και την άμεση, την δια ζώσης επαφή με τα μέλη του σωματείου, τον διάλογο, την ενημέρωση και την ζύμωση μαζί τους, την αγωνιστική εγρήγορση τους.

  Η κατηγορία την οποία προσάπτει ο Ριζοσπάστης στην κυβέρνηση, ότι «Η κυβέρνηση, όμως, φαίνεται πως διαθέτει σχέδιο αποδυνάμωσης των συνταξιουχικών σωματείων, μέσω και του οικονομικού στραγγαλισμού τους, κυρίως εκείνων που χαλάνε τη μόστρα της αντιλαϊκής της πολιτικής…», δεν ισχύει διότι ο συγκυβέρνηση ψήφισε την οικονομική στήριξη των συνταξιουχικών σωματείων μέσω της παρακράτησης εισφοράς. Αυτό που ισχύει είναι όμως ότι, με τον τρόπο αυτό, τον υποχρεωτικό κρατικό συνδικαλισμό που ανάγει το κράτος σε ρυθμιστή των οικονομικών των σωματείων, οι εργάτες, ή οι συνταξιούχοι εν προκειμένω, ίσως φτάσουν στο σημείο να ταυτίσουν το σωματείο με το κράτος το οποίο νομοθετεί και βάζει διαρκώς φόρους και χαράτσια στο πενιχρό τους εισόδημα και στη σύνταξη. Με αποτέλεσμα, το οργανωμένο σε εθελοντική βάση συνδικαλιστικό κίνημα και το σωματείο, να ξεπέφτουν στα μάτια τους και αντί να αποτελούν το όπλο και το αποκούμπι τους, να φαντάζουν σαν ένας ακόμα φορομπηχτικός κρατικός μηχανισμός.

Το ζήτημα είναι σοβαρό διότι έχει να κάνει με την αυτοτέλεια και την δημοκρατική λειτουργία του συνδικαλιστικού κινήματος το οποίο οικοδομείται σε εθελοντική βάση. Η νομοθέτηση της υποχρεωτικής παρακράτησης συνδικαλιστικής εισφοράς αποτελεί κρατική παρέμβαση στα εσωτερικά του κινήματος. Η συγκεκριμένη τροπολογία που έγινε νόμος, κινείται στα όρια και την μέχρι τώρα πρακτική του εργατοπατερισμού, της Εργατικής Εστίας και του ΟΔΕΠΕΣ. Βρίσκεται μέσα στα όρια και την πρακτική του εργοδοτικού, κρατικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού ο οποίος μέσα και από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και άλλες ΣΣΕ αλλά και νόμους, έχει πετύχει με ανάλογη ρύθμιση για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, την υποχρεωτική παρακράτηση της συνδικαλιστικής συνδρομής, το λεγόμενο τσεκ-οφ (Check off).

Στο δημόσιο τομέα η υποχρεωτική παρακράτηση ισχύει από χρόνια, με νόμο της ΝΔ το 1981, ενάντια στον οποίο στράφηκαν τότε όλες οι Αριστερές συνδικαλιστικές δυνάμεις αλλά και οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ. Σήμερα, εν έτη 2016, δεν απέμεινε σχεδόν καμία συνδικαλιστική δύναμη που να μην έχει προσχωρήσει στη λογική του κρατικού συνδικαλισμού. Ο γραφειοκρατικός και υποχρεωτικός κρατικός συνδικαλισμός ζει και βασιλεύει και κυριαρχεί στο σύνολο σχεδόν των συνδικαλιστικών δυνάμεων και παρατάξεων.  

Τα εργατικά Συνδικάτα, των εργαζόμενων και των συνταξιούχων, για να είναι πραγματικές οργανώσεις της εργατικής τάξης, πρέπει να βασίζονται στην ελεύθερη θέληση των εργατών και των συνταξιούχων και σε αυτή αποκλειστικά τη θέληση να στηρίζουν την δύναμή τους. Κάθε μέτρο που παραβιάζει αυτή την αρχή καταργεί την έννοια Συνδικάτο. Και τέτοιο μέτρο είναι η υποχρεωτική παρακράτηση εισφορών και συνδρομής υπέρ των «συνδικάτων», πράγμα το οποίο προβάλει, χωρίς αιδώ, από τις στήλες του ο Ριζοσπάστης.

 

Κάβουρας Δημήτρης

Πέμπτη 5 Μαΐου 2016


Όλοι και όλες στην πανελλαδική-πανεργατική  απεργία στις 6, 7 και 8 Μάη!

Κανένας για δουλειά, όλοι στον αγώνα!

Παλλαϊκός αγώνας για να μην περάσει το τριτομνημονιακό νομοσχέδιο για την πλήρη κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης!  

Όχι άλλες στερήσεις για τους τοκογλύφους, τις τράπεζες και τους κεφαλαιοκράτες!

Να ανατρέψουμε τις μνημονιακές πολιτικές και τις κυβερνήσεις που τις υπηρετούν

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, νέοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, συνταξιούχοι,

Η κυβέρνηση εισάγει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο στη βουλή προς ψήφιση μέσα στο Σαββατοκύριακο. Άρον-άρον η κυβέρνηση θέλει να ξεμπερδέψει με αυτό, για να αιφνιδιάσει και να προλάβει την οργανωμένη αντίδραση της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού. Πράγμα που δεν πρέπει να αποφύγει.

Η επίθεση ενάντια στις κατακτήσεις και στα δικαιώματά μας δεν έχει τελειωμό, όπως τελειωμό δεν έχει και η λεηλασία του εισοδήματος όσων ακόμα έχουν κάποιο εισόδημα.

Τα νέα μέτρα ύψους 5,4 συν 3,6 δις ευρώ τα οποία συναποφάσισε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με το κουαρτέτο, τα οποία θα προέλθουν από τις περικοπές στις συντάξεις και στην κοινωνική ασφάλιση, και την επιπλέον έμμεση και άμεση φορολόγηση των μισθωτών, των συνταξιούχων και των αγροτών και επαγγελματιών, αποτελούν την συνέχεια επί τα χείρω της ίδιας μνημονιακής πολιτικής που άσκησαν η Ν.Δ με το ΠΑΣΟΚ και την οποία υπερψήφισαν με το τρίτο μνημόνιο και στηρίζουν το ΠΟΤΑΜΙ και η Ένωση Κεντρώων.

Η κυβέρνηση πήγε για ψήφιση στη βουλή το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο το οποίο προβλέπει ξανά μείωση των συντάξεων, αύξηση των απαιτούμενων ενσήμων για την κατοχύρωση της πενιχρής Εθνικής σύνταξης, κ.α.

Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση συμφώνησε και προωθεί την κατάργηση της βασικής σύνταξης των 486 ευρώ, και προωθεί ακόμα μικρότερη «εθνική σύνταξη» των 384 ευρώ, με 6.000 ένσημα αντί 4.500 που είναι σήμερα, κατάργηση του ΕΚΑΣ, δραστικές περικοπές 20%-30% στις νέες συντάξεις, αλλά και στις καταβαλλόμενες κύριες συντάξεις και τις αναπηρικές, νέα χρονικά εμπόδια για την απόκτηση των συντάξεων χηρείας, μειώσεις μέχρι 40% στις επικουρικές, τις εφάπαξ παροχές και τα μερίσματα του Μετοχικού Ταμείου δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και τη μετατροπή του δημόσιου, καθολικού, αναδιανεμητικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης σε κεφαλαιοποιητικό-ατομικό.

Η κυβέρνηση, επίσης, έχει ήδη συμφωνήσει με το κουαρτέτο και προωθεί νέα φορολεηλασία μισθών και συντάξεων και συνολικά των λαϊκών εισοδημάτων, και ολοκληρωτικό ξεπούλημα της εναπομείνασας δημόσιας περιουσίας, μέσω του νέου υπερ-Ταμείου, ενώ βρίσκεται λίγο πριν την οριστική συμφωνία για την εκχώρηση όλων, σχεδόν, των κόκκινων στεγαστικών δανείων και των κόκκινων δανείων μικρομεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων σε κερδοσκοπικά κεφάλαια.

Αυτή η μνημονιακή πολιτική αποτελεί πλέον την μόνιμη πολιτική τους και από κοινού τα μνημονιακά κόμματα πασχίζουν να πείσουν την κοινωνία ότι πέρα από αυτή την πολιτική βρίσκεται το χάος και η καταστροφή. Και αυτά την στιγμή που τα μνημόνια οδήγησαν και εξακολουθούν να οδηγούν στην καταστροφή χιλιάδες ανθρώπους και σαρώνουν όλες τις εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις και καταργούν ακόμα και στοιχειώδη δικαιώματα. Καταστρέφουν και εξαθλιώνουν οικογένειες, εντείνουν την εκμετάλλευση και την καταπίεση, οδηγούν στην απόγνωση χιλιάδες εργατικά και φτωχά λαϊκά νοικοκυριά.

                            Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, αυτοαπασχολούμενοι, νέοι, άνεργοι, συνταξιούχοι,

                                 Δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε!

Τα μνημόνια αποτελούν την μοναδική πολιτική του κεφαλαιοκρατών για την έξοδο από την κρίση τους και για αυτό αποτελούν την μόνιμη και αποκλειστική πολιτική όλων των κομμάτων τους.

 Για αυτό και κανένα μνημονιακό κόμμα, αλλά και κανένα κόμμα στη βουλή, δεν ενδιαφέρεται πραγματικά να ρίξει την κυβέρνηση. Διότι γνωρίζει πως την ίδια πολιτική θα εφαρμόσει αν έρθει στα πράγματα και πολύ σύντομα θα βρεθεί απέναντι στην λαϊκή δυσαρέσκεια.

Μπροστά στην εντεινόμενη κοινωνική αγανάκτηση από την υλοποίηση του τρίτου μνημονίου η ΝΔ, για αντιπερισπασμό, ζήτησε εκλογές, ενώ λίγες μέρες πριν ο αρχηγός της, σε συνέντευξη στην τηλεόραση, δήλωνε ότι ένα τέτοιο αίτημα δεν έχει νόημα!

Είναι πλέον ολοφάνερο και στον πλέον δύσπιστο ότι το μέλλον που ετοιμάζουν για εμάς και τα παιδιά μας είναι τα διαρκή μνημόνια, δηλαδή η υπερεκμετάλλευση, η φορολογική λεηλασία, η φτώχεια, η ανεργία, η εξαθλίωση. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν το αλλάξουμε εμείς!

Μπορούμε να τους χαλάσουμε τα σχέδια! Μπορούμε να ανατρέψουμε τις μνημονιακές πολιτικές και να ακολουθήσουμε έναν άλλο δρόμο, χωρίς μνημόνια και χρέος, έξω από την ΟΝΕ και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς οι οποίοι εφαρμόζουν μνημόνια για τους λαούς και φτιάχνουν στρατόπεδα συγκέντρωσης για τα θύματά τους, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες!

Με μια τέτοια προοπτική μπορούν οι αγώνες να έχουν αποτέλεσμα.

Με ενιαίο εργατικό μέτωπο και μέσα από ένα πλατύ συντονισμό σωματείων, Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, όλων όσων θέλουν να αντιπαλέψουν την μνημονική πολιτική και να διεκδικήσουν αγωνιστικά τα δικαιώματά μας, να οργανώσουμε τις δυνάμεις μας και να απαιτήσουμε:

Να μην ψηφιστεί το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο!

·          Δημόσια κοινωνική ασφάλιση για όλους – ΣΣΕ με γενικευμένη και υποχρεωτική ισχύ, με αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις-άμεσα μέτρα για τους άνεργους-προστασία της πρώτης κατοικίας

·          Ακύρωση των μνημονίων και των μνημονιακών και αντεργατικών νόμων

·          Στάση πληρωμών στους τοκογλύφους δανειστές και διαγραφή του δημόσιου χρέους

·          Εθνικοποίηση των τραπεζών και των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας με εργατικό έλεγχο

·          Κατάργηση των χαρατσιών, του ΕΝΦΙΑ, και συνολικά της υπερφορολόγησης

·          Διαγραφή των χρεών των εργατικών οικογενειών προς τις τράπεζες και την εφορία

 

               Όλοι και όλες στην απεργία, στις 6, 7 και 8 Μάη!

Συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο την Παρασκευή 6/5 στις 10 το πρωί

Να ανατρέψουμε τις μνημονιακές πολιτικές και τις κυβερνήσεις που τις υπηρετούν!  

Δεν επιλέγουμε μνημονικό διαχειριστή – δεν γυρίζουμε πίσω!

Κάτω η τριτομνημονική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ!

Κυβέρνηση των εργατών και του εργαζόμενου λαού για την ακύρωση των μνημονίων και τη διαγραφή του δημόσιου χρέους!

Για μια κοινωνία χωρίς φτώχεια, ανεργία, εξαθλίωση, χωρίς πολέμους, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.  

 

                          Αγωνιστική Πρωτοβουλία εργαζομένων-ανέργων Ν. Τρικάλων