Η  ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ θα μας πάρουν τα σπίτια…

 

 Ο Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α) έρχεται να αντικαταστήσει το χαράτσι του ΕΕΤΗΔΕ που άλλοτε εισπράττονταν από τη ΔΕΗ, με τη διαφορά ότι δεν πρόκειται για έκτακτο μέτρο, αλλά για ένα νέο και μόνιμο φόρο που θα βαραίνει εφ’ όρου ζωής το λαό. Μάλιστα, πρόκειται για φόρο με πολύ μεγαλύτερη εμβέλεια από το παλιό χαράτσι, διότι τώρα φορολογούνται και τα οικόπεδα, τα χωράφια,  και τα ακίνητα που δεν ηλεκτροδοτούνται.

Πρόκειται για το νόμο 4223 που ψηφίστηκε στη βουλή το Δεκέμβρη του 2013. Έχει σημασία αυτή η επισήμανση διότι οι κυβερνητικοί βουλευτές προσπαθώντας να αποσείσουν από πάνω τους τις ευθύνες, μετά την αγανάκτηση και τις έντονες διαμαρτυρίες που προκάλεσε η υλοποίησή του νόμου,  διαρρέουν ψευδώς οτι πρόκειται, δήθεν, για «υπουργική απόφαση που δεν τη γνώριζαν», ότι «δεν ενημερώθηκαν» και άλλες φτηνές δικαιολογίες.

Όλοι τους γνώριζαν αλλά «ποιούσαν την νησσαν» μέχρι να δουν τις αντιδράσεις!

Οι τιμές των ακινήτων ήταν επίτηδες φουσκωμένες διότι αποσκοπούσαν και αποσκοπούν σε πολλαπλές στοχεύσεις:

• στη μεγάλη φορολόγηση της εργατικής τάξης και στην αφαίρεση της όποιας ακίνητης ιδιοκτησίας της
• στη διπλή φορολόγηση εφόσον η αξία των ακινήτων θα ήταν τέτοια που θα φορολογούνταν διπλά 
• στην επίσπευση της συγκέντρωσης των ακινήτων και της γης από κάτω προς τα πάνω, στα χέρια των λίγων, των τραπεζών, των εταιριών Real Estate και οφ σορ, του κράτους αλλά και των ιδιωτών που προέρχονται από τις χώρες-τοκογλύφους και άλλες χώρες.
• Στο ξεκλήρισμα της φτωχής αγροτιάς και στην καταστροφή των μεσαίων στρωμάτων

Για το λόγο αυτό αποφάσισαν να ανεβάσουν τις αξίες των ακινήτων, οι οποίες μόνο αντικειμενικές δεν είναι αφού απέχουν από τις πραγματικές τιμές, τις τρέχουσες τιμές.

Τέντωσαν στα άκρα τις τιμές για να πιάσουν τους οικονομικούς τους στόχους και να εξυπηρετήσουν τους τοκογλύφους της Τρόικας, να ρίξουν χρήμα στο μεγάλο και άπατο βαρέλι του δημόσιου χρέους και να εξυπηρετήσουν τα άλλα άνομα σχέδιά τους για την ανακατανομή και τη συγκέντρωση του πλούτου υπέρ των μονοπωλιακών ομίλων.

Τον ΕΝ.Φ.Ι.Α δεν τον πληρώνουν όλες οι τάξεις και οι κοινωνικές ομάδες.

Η κυβέρνηση φρόντισε να απαλλάξει από τον ΕΝΦΙΑ την μεγάλη ακίνητη περιουσία της εκκλησίας, των μονών, των μοναστηριών και του Αγίου Όρους.

Όπως φρόντισαν και για τους μεγαλοκαπιταλιστές αφού δίνουν τη δυνατότητα σε μεγάλες επιχειρήσεις με τεράστια ακίνητη περιουσία στην κατοχή τους, να μην πληρώσουν τρείς χρονιές σε μία δεκαετία ΕΝΦΙΑ, αρκεί να έχουν μειωμένο τζίρο, ή να μην υπερβαίνει ο τζίρος τους το δεκαπλάσιο του συνολικού φόρου κατά το περασμένο φορολογικό έτος.

 

Η στάση και η απάντηση της εντός του κοινοβουλίου Αριστεράς (και) στο ζήτημα αυτό δεν είναι αντίστοιχη της σοβαρότητας της κατάστασης, από την άποψη της ανάδειξης της αδυναμίας των εργατικών και φτωχών λαϊκών νοικοκυριών να ανταποκριθούν στη διαρκή φορολογική τους αφαίμαξη και στην οργάνωση του αγώνα τους.

Το ΚΚΕ δήλωσε αντίθετο στο νέο χαράτσι και ζητάει την πλήρη απαλλαγή από το φόρο της πρώτης αλλά και δευτερεύουσας κατοικίας. Ζητάει επίσης να μην φορολογηθεί η αγροτική γη (χωρίς να διευκρινίζει μέχρι ποιο σημείο) και να φορολογηθεί η μεγάλη ακίνητη περιουσία. Από ποιόν άραγε τα ζητάει; Από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου; Μα αυτή κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση. Από ποιόν τότε;

Μάλλον πρόκειται για μια εκ του ασφαλούς καταδίκη της υπερφορολόγησης και διεκδίκηση φοροαπαλλαγής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ (για την ακρίβεια ο Γραμματέας της ΚΠΕ) κατήγγειλε επίσης την υπερφορολόγηση και δεσμεύτηκε ότι ερχόμενος στα πράγματα θα καταργήσει τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. Μέχρι τότε όμως τι γίνεται; Να πληρώσουμε, όσοι ακόμα μπορούμε, ή όχι, το νέο υπέρογκο και μόνιμο χαράτσι; Και με αυτούς που αδυνατούν να πληρώσουν και χρωστάνε ήδη στην εφορία, τι γίνεται; Τι πρέπει να κάνουν;

Απάντηση πάνω στα κρίσιμα αυτά ερωτήματα η κοινοβουλευτική Αριστερά δεν έδωσε.

Και όταν τα ερωτήματα γίνονται πιεστικά, τότε, την δική της αβουλία προσπαθεί να τη φορτώσει στο λαό κατηγορώντας τον για ανωριμότητα.

Η Αριστερά δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων όσο δεν μπαίνει μπροστάρης στους αγώνες υπεράσπισης των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, και δεν διερμηνεύει αγωνιστικά τους πόθους και τις διεκδικήσεις τους, δεν είναι εμπνευστής, οργανωτής και καθοδηγητής της πάλης τους ενάντια στην αδικία και την εκμετάλλευση για την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας χωρίς φτώχεια, ανεργία, εξαθλίωση, χωρίς πολέμους,  χωρίς εκμετάλλευση.

Στις ευρωεκλογές του περασμένου Μάη τα κόμματα της συγκυβέρνησης έχασαν χιλιάδες ψηφοφόρους, η εκλογική τους δύναμη καταποντίστηκε και η ΝΔ καταγράφηκε σαν το δεύτερο κοινοβουλευτικό κόμμα και το ΠΑΣΟΚ τέταρτο.

Το κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης, και πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές,  δήλωσε τότε ότι «υπάρχει δυσαρμονία στη βούληση του λαϊκού σώματος και στους συσχετισμούς που υπάρχουν στη Βουλή και δεν νομιμοποιείται αυτή η Βουλή να προχωρήσει σε κρίσιμες αποφάσεις ούτε να εκλέξει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.».

Με βάση αυτή τη δήλωση, δεν νομιμοποιείται η παρούσα κυβέρνηση να παίρνει νέα μέτρα, αλλά ούτε να υλοποιεί τις ήδη ειλημμένες αντιλαϊκές αποφάσεις της και τους αντιλαϊκούς νόμους της που οδηγούν την κοινωνία στην εξαθλίωση.

Με ποιο τρόπο θα πάρει σάρκα και οστά η εκπεφρασμένη λαϊκή βούληση όπως αυτή καταγράφηκε στις ευρωεκλογές του περασμένου Μάη; Και τι πρέπει να κάνει ο λαός για να αποφύγει την παραπέρα εξαθλίωσή του; Να περιμένει πότε θα γίνουν εθνικές εκλογές για να ψηφίσει την Αριστερά; Και μέχρι τότε πώς θα πορευτεί και πως θα επιβιώσει;

Την απάντηση στα ερωτήματα αυτά καλείται να τη δώσει η ίδια η εργατική τάξη και ο εργαζόμενος λαός, εφόσον οι πολιτικές δυνάμεις που λένε ότι τους εκπροσωπούν είναι άβουλες και αρνούνται να αναλάβουν τις ευθύνες και το κόστος που αναλογεί στους μπροστάρηδες για την επιβεβλημένη από τα πράγματα κοινωνική αλλαγή.

Η απάντηση στη μόνιμη και διαρκή λεηλασία του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος, στην κατάργηση των κατακτήσεων και δικαιωμάτων και την υπερεκμετάλλευση, στη διάλυση και την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας και δωρεάν υγείας και παιδείας, στη λεηλασία και τη χρεοκοπία των ασφαλιστικών ταμείων και της κοινωνικής ασφάλισης, στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και στην μαζική ανεργία, πρέπει να είναι αντίστοιχη της επίθεσης:

Με μαζικούς πολιτικούς και συνδικαλιστικούς αγώνες να αποκρούσουμε την επιθετικότητά τους. Ο ΕΝ.Φ.Ι.Α να γίνει ο εφιάλτης τους!

Με ανυπακοή στην πληρωμή των χαρατσιών, των προστίμων, των διοδίων, των τραπεζών, να αμφισβητήσουμε και να υπονομεύσουμε την μειοψηφική συγκυβέρνηση και την άνομη εξουσία τους και να απαιτήσουμε:

• Να διαγραφεί το δημόσιο χρέος το οποίο μας λεηλατεί!
• Να διαγραφούν τα χρέη των εργατικών και φτωχών λαϊκών οικογενειών προς την εφορία και τις τράπεζες
• Να σταματήσει τώρα η υπερφορολόγηση του λαού, να καταργηθούν τα χαράτσια και τα διόδια, να φορολογηθούν οι κεφαλαιοκράτες και η μεγάλη ακίνητη περιουσία
• Να καταγγελθεί και να καταργηθεί το μνημόνιο και οι εφαρμοστικοί-αντεργατικοί-αντιλαϊκοί νόμοι
• Να ικανοποιηθούν τα αιτήματα του κινήματος, για δουλειά σε όλους με δικαιώματα, δημόσια και δωρεάν υγεία-πρόνοια-παιδεία, κοινωνική ασφάλιση και σύνταξη και αξιοπρεπή διαβίωση.

 

Η πάλη για τα αυτονόητα δικαιώματά μας μετατρέπεται σε πάλη επαναστατική μιας και η ικανοποίηση τους στις παρούσες συνθήκες απαιτεί τέτοιους αγώνες.

 

Κάβουρας Δημήτρης